Karar verme, bir seçim yapmaktır ve yöneticinin asıl işidir. Süreç; objektif, rasyonel ve sorun çözücü yaklaşımı esas alır Yöneticinin kişilik özellikleri yönetim sürecinin her aşamasını etkiler ve önemlidir. Yöneticinin olumlu -olumsuz kişilik özellikleri, işletmeyi çok farklı iki ayrı noktaya getirebilir. Fakat, değer ve yargıları karar alma sürecine doğrudan etki ederse alınan karardan iyi sonuçlar çıkmayabilir. Örneğin; yöneticinin dini düşüncesinin zıttı düşünceye sahip bir işletmeyle beraber alınması gereken kararlarda veya iş birliği karar aşamalarında; yönetici, işletmesinin bu birliktelikten kazanacağı faydaları göz ardı ederse ve kendi görüşünden etkilenerek faydasız kararlar alırsa profesyonellikten uzaklaşır ve işletmesi için olumsuz etki edecek kararlar alır.
Yöneticilerin yaptıkları işe hangi açıdan bakılacak olursa olsun, daima ön plana çıkan, olmazsa olmaz niteliği taşıyan görevi karar vermektir. Bu süreçte objektif olmalı ve işletme adına en doğru kararı vermeye odaklanmalıdır. Amaç her zaman faaliyete işaret etmelidir. Sonuca yönlendirmelidir. Profesyonel bir yönetici kendi çıkarlarından çok işletmenin çıkarlarına odaklanır ve kararları alırken buna göre hareket eder. Kendi kabul ettiği değer ve yargılar eğer kararı olumsuz etkileyecekse bunu dikkate almaz.
Bunların tümüne bağlı olarak, örneğin; Narsist kişilik özelliklerine sahip bir yöneticinin karar alma süreci olması gerekenin dışında olabilir. Kendi çıkarları ve empati dışı duygularıyla beraber amaç belirleme aşamasında yanlış yönlendirme yapabilirler. Sorunları irdeleme aşamasında güçlük çekebilir veya hiç umursamayabilirler. Alternatif üretmeye yönelmeyip işletmeyi olası bir durumda sıkıntıya sürükleyebilirler. Seçim yaparken kendi çıkarlarını dikkate alırlarsa yine olumsuz sonuçlara yol açabilirler. Kısacası ' ben ' başlıklı düşüncelerden arınmadan giriştikleri her karar alma süreci aşaması sekteye uğrar, asıl amacın dışına çıkar.
